کد مطلب:164513 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:210

در حوادث عاشورا قبل از بعثت ختمی مآب
در كتاب معدن البكاء كه از تألیفات عالم صالح حاجی ملا محمد صالح برغانی است، مزبور است كه:

در اخبار مأثور است اینكه وحوش از چرندگان صحرا و پرندگان در هوا در روز عاشورا كه دهم محرم الحرام است در عهد حضرت داود پیغمبر از آب و دان


در آشیان و بیابان خود را ممنوع می ساختند و روزه می گرفتند تا شب.

ایضا در كتاب معدن و چند كتاب دیگر از كتب معتبره مأثور است كه:

حضرت موسی كلیم الله، در مناجات با حضرت قاضی الحاجات عرض كرد كه ای پروردگار من! به چه سبب امت خاتم پیغمبر را بر سائر مردمان از امتان پیغمبران دیگر تفضیل دادی؟ حضرت رب الارباب به آن جناب خطاب فرمود كه ترجیح این گروه اطیاب به سبب ده خصلت است. حضرت موسی عرض كرد كه آن ده خصلت كدام است تا بنی اسرائیل را به آن امر نمایم كه به وظایف آنها قیام و اقدام نمایند؟ خطاب از مصدر جلال الهی رسید كه آنها نماز و زكوة و روزه و حج و جهاد و جمعه و نماز جماعت و قرآن و علم و عاشورا می باشند. حضرت كلیم عرض كرد كه عاشورا چیست؟ فرمود كه گریستن خود را شبیه به گریه كنندگان داشتن، بر سبط محمد مرثیه و عزاداری بر مصیبت فرزند مصطفی است. ای موسی! نیست بنده ای از بندگان من در آن زمان كه بگرید یا خود را شبیه به گریه كننده بدارد و عزاداری كند بر فرزند مصطفی مگر این كه برای اوست بهشت در حالتی كه در آن ثابت خواهد بود؛ و هر كه انفاق كند مال خود را در محبت پسر دختر مصطفی كه طعامی دهد و یا درهم و یا دیناری صرف كند مبارك خواهم نمود آن مال را در دنیا برای او هر درهمی را به هفتاد درهم عوض می دهم و با عافیت در بهشت خواهد بود و گناهان او را به امر خود می بخشم. قسم به عزت و جلال خودم كه هیچ مردی و یا زنی نیست كه اشكش روان شود در عاشورا و یا غیر عاشورا یك قطره اشك مگر اینكه برای او مزد صد شهید كرامت می فرمایم.